Dura Lex, sed Lex! QUO VADIS anno 2020?
Het mediacircus draait weer op volle toeren. Geef het volk brood en spelen!
Drie collega artsen moeten voor assisen verschijnen omdat ze een vrouw met ondraaglijk, uitzichtloos psychisch lijden hielpen te sterven met euthanasie.
Juristen, hooggeleerden, rechters, journalisten kunnen het niet nalaten vooraf allerlei teksten en verklaringen te verspreiden nog voor er een zitting gestart is.
Denken al die zogezegd wijze mensen dat artsen licht over een beslissing in verband met sterven gaan.
Of het nu palliatieve zorg, palliatieve sedatie, symptoomcontrole of euthanasie gaat, elke arts zal de tijd nemen te toetsen, te overwegen en te overleggen.
Dames en heren, wees alstublieft op uw hoede om eender welke arts aan de schandpaal te nagelen en te kijk te zetten. Probeer sereen te luisteren, voer tenminste een kritisch onderzoek uit naar feiten. Laat u niet verleiden tot platvloers woordenspel dat het publiek graag zal verorberen.
Ik spreek als ervaringsdeskundige zowel ivm euthanasie als met justitie. Beiden kleven aan een mens en laten je beseffen hoe moeilijk een artsen bestaan kan zijn. Zeker als je mensen helpt bij hun laatste keuzes in hun leven.
De wet moet inderdaad gerespecteerd, de wet is de wet! Maar moet je diezelfde wet gebruiken om maatschappelijke discussies te vermijden of een guerrilla strijd te voeren teneinde sommige Belgische wetten te ondermijnen.
Quo Vadis. Waar gaan we heen met deze begeleiding door artsen? Wie zal nog in eer en geweten, met een gerust geweten een advies willen en durven opstellen binnen de euthanasiewetgeving? Wie zal nog “gerust en ondersteund” een euthanasie uitvoeren?
Wil men dit bereiken? Ik wil hier nogmaals een oproep doen aan alle burgers die begaan zijn met zelfbeschikking en waardig sterven, laat u op tijd horen!
Ik steun mijn drie collega’s en wens hen oprecht sterkte. Weet dat er heel veel u waarderen.
Dr. Marc Van Hoey
Voorzitter RECHT OP WAARDIG STERVEN vzw